«Boss! Να σου δώσω ένα στανταράκι;»
Ο Ηλιάδης κάθεται απέναντι μου με τα πόδια στηριγμένα στην κόγχη του τραπεζιού ξεκοκαλίζοντας την αθλητική εφημερίδα. Αφήνω κατά μέρους τον Σιμενόν και στρέφω το βλέμμα μου πάνω του. Υποτίθεται ότι σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να τακτοποιήσουμε το αρχείο, αλλά έχουμε αποσυρθεί προ πολλού από τη φιλοδοξία να κερδίσουμε το βραβείο του δημοσίου υπάλληλου της χρονιάς.
«Για πέτα το ρε Ηλιάδη»
«Πανιώνιος-Σπάρτη 1-0, και το παιχνίδι να διακοπεί μετά το πρώτο εικοσάλεπτο»
«Απέκτησες μαντικές ικανότητες ξαφνικά;»
«Όχι, απλά ένας παλιός μου συνάδελφος έχει αποσπαστεί στη φύλαξη του Καρβελίδη, εκείνος μου έδωσε την πληροφορία»
«Μιλάς για τον γνωστό Καρβελίδη, τον παράγοντα που στήνει και ξεστήνει αγώνες σα να πρόκειται για συναυλιακες σκηνές»
«Ακριβώς»
«Ηλιάδη είσαι απαίσιος, προτιμώ να μείνω στο δρόμο, που λέει ο λόγος, παρά να βγάλω λεφτά από αυτό το παχύδερμο»
«Σε απόδοση 500 προς 1 πάντως εγώ θα βάλω κάτι ψιλά, πέντε μισθοί είναι αυτοί, όχι αστεία»
«Οκ, θα κάτσω τουλάχιστον να δω τον αγώνα μαζί σου για να διαπιστώσω τι έχει σκαρφιστεί το καθίκι αυτή τη φορά»
***
Αρκούν μόνο λίγα δευτερόλεπτα από την έναρξη του αγώνα για να καταλάβει κανείς ότι έχει στηθεί. Οι παίκτες της Σπάρτης σέρνονται και πουλάνε την μπάλα με την πρώτη ευκαιρία, το γκολ δεν αργεί να έρθει. Στη δεύτερη αντεπίθεση το νέο αστέρι του Πανιωνίου Μαξίμ Κολάροφ κατεβάζει την μπάλα στο ύψος της μικρής περιοχής και με ένα γυριστό πλασέ τη στέλνει στα δίχτυα, όμως αντί οι γηπεδούχοι να εκμεταλλευτούν το μομέντουμ κατεβάζουν ανεξήγητα στροφές δίνοντας την πρωτοβουλία στους αντιπάλους. Ο καιρός είναι αίθριος και οι λιγοστοί φίλαθλοι απέχουν αισθητά από τους θερμοκέφαλους χουλιγκάνους που ψάχνουν την πρώτη ευκαιρία για να εισβάλλουν μέσα. Αδυνατώ να φανταστώ πως ένα τέτοιο παιχνίδι μπορεί να διακοπεί. Ξαφνικά το στομάχι μου δένεται κόμπος. Ο Κολάροφ καταρρέει στη μέση του αγωνιστικού χώρου σα να τον έχουν πυροβολήσει. Το ιατρικό τιμ τρέχει με τον απινιδωτή προς το μέρος του και οι περισσότεροι παίχτες ξεσπούν σε λυγμούς.
«Αυτό είναι απίστευτο, απίστευτο!»
Φωνάζω προς τον Ηλιάδη που έχει μείνει άφωνος.
«Πάμε αυτή τη στιγμή στο γήπεδο, δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο!»
***
Περιμετρικά του γηπέδου επικρατεί πανδαιμόνιο, ασθενοφόρα, τηλεοπτικά συνεργεία περίεργοι και αστυνομικές δυνάμεις που προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη και να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη διακομιδή του παίχτη στο πλησιέστερο νοσοκομείο.Έξω από τα εκδοτήρια διασταυρώνομαι με τον διοικητή του τοπικού αστυνομικού τμήματος, παλιό μου γνώριμο από τα χρόνια μας στην Ακαδημία.
«Έχουμε νέα για την κατάσταση του;»
Τον ρωτάω.
«Ναι, και δεν είναι τα καλύτερα. Ο άνθρωπος κατέληξε»
«Ο Καρβελίδης που βρίσκεται;»
«Ο πρόεδρος του Πανιωνίου; Υποθέτω ακόμα στο γήπεδο, θα κάνει δηλώσεις στους δημοσιογράφους. Γιατί ρωτάς;»
«Τίποτα, απλά θα ήθελα να έχω μια κουβέντα μαζί του»
Το παρουσιαστικό του Καρβελίδη συνοψίζει περίφημα την αισθητική που επικρατεί στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρόκειται για έναν ψηλό, υπέρβαρο άντρα με προπετή κοιλιά που αρέσκεται να την επιδεικνύει ως τεκμήριο κύρους και εξουσίας. Περιστοιχίζεται συνήθως από τρεις άντρες που διαθέτουν τον ίδιο σωματότυπο αλλά και τις τεχνικές γνώσεις να τσακίσουν στο ξύλο οποιονδήποτε τους υποδείξει. Η αστυνομική μου ταυτότητα αποτελεί το μοναδικό διαβατήριο για να προσπελάσω τον κλοιό του. Με το που τον ζυγώνω με μετράει από την κορφή μέχρι τα νύχια χαρίζοντας μου ένα υποτιμητικό βλέμμα.
«Σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος;»
Με ρωτάει αφού σπεύδω να του συστηθώ.
«Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι υπήρξε αφύσικα μεγάλος στοιχηματισμός στο ενδεχόμενο να διακοπεί το παιχνίδι μετά το πρώτο εικοσάλεπτο»
Βλέπω το πρόσωπο του να σκοτεινιάζει και το βλέμμα του να με κεραυνοβολεί με ένα μείγμα μίσους και απέχθειας, μπορώ έυκολα να φανταστώ ποια θα ήταν η αντίδραση του αν δεν με προστάτευε η ιδιότητα μου.
«Άκου να δεις βρομόμπατσε, αυτή τη στιγμή μόλις έχασα τον καλύτερο παίχτη μου ηλίθιε! Ξέρεις πόσα λεφτά έδωσα για να τον φέρω στη Νέα Σμύρνη; Έχεις το θράσος να στέκεσαι μπροστά μου και να με θεωρείς ύποπτο για το θάνατο του;»
«Δεν θεωρώ εσάς ύποπτο κύριε Καρβελίδη, θεωρώ ύποπτο το θάνατο του παίχτη σας. Και οφείλω να εξετάσω όλες τις πτυχές αυτής της υπόθεσης»
«Φρόντισε μόνο μη βρεθείς στο δέλτα του Εύρου να κυνηγάς λαθρομετανάστες»
Μου απαντάει όλο νόημα και μου γυρίζει την πλάτη μαζί με τα πιθηκοειδή του αποχωρώντας.
***
«Δηλαδή εσύ περίμενες να σε πάρει με το σεις και με το σας;»
Μου λέει ο Ηλιάδης γελώντας καθώς ανοίγει την αθλητική εφημερίδα που έχει στο πρωτοσέλιδο της το τραγικό συμβάν.
«Εσύ που τα παρακολουθείς καλύτερα μήπως θα μπορούσες να με διαφωτίσεις για το ποιόν αυτού του αλήτη»
«Όπως ακριβώς το λες: αλήτης. Φυσικά ο θαυμαστός κόσμος του ποδοσφαίρου δεν πλαισιώνεται από Χερουβείμ, αλλά ο συγκεκριμένος συχνά αδυνατεί να διακρίνει ακόμα και τα στοιχειώδη όρια ανάμεσα στη βρομοδουλειά και την καραμπινάτη παρανομία. Στηρίζεται συνήθως στις πλάτες των μεγαλύτερων παραγόντων για τους οποίους εκπληρώνει διάφορες χάρες άμα του ζητηθεί. Κοινώς ένας βολικός λαγός του συστήματος. Το ραντάρ της Ουέφα έχουν εντοπίσει πληθώρα αγώνων της ομάδας του που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ύποπτοι»
«Τα ραντάρ της Ουέφα;»
«Ναι, είναι μια υπηρεσία της διεθνούς ομοσπονδίας που επιβλέπει τον στοιχηματισμό και τα ποσά που παίζονται στα παιχνίδια. Αν τα πονταρίσματα είναι αδικαιολόγητα μεγάλα τότε κρίνεται ύποπτος, ωστόσο είναι πρακτικά αδύνατον να τεκμηριωθεί αν δεν υπάρχουν ισχυρότερα πειστήρια όπως υποκλοπές συνομιλιών ή κάποια επίσημη καταγγελία από μέλος της άμεσα εμπλεκόμενης ομάδας. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι το αποτέλεσμα του Πανιωνίου με τη Βαρντάρ Σκοπίων πριν από μια τριετία, στο ημίχρονο έχανε με 4-0 και με τη λήξη το είχε γυρίσει σε 5-4. Φυσικά όλη η πιάτσα είχε βουήξει αλλά κανείς δεν τιμωρήθηκε»
«Μόνο που στις προηγούμενες περιπτώσεις δεν υπήρχε νεκρός. Το βρίσκω λίγο απίθανο να υπάρχουν τόσες πολλές συμπτώσεις μαζεμένες, με τους νόμους των πιθανοτήτων προφανώς και αγγίζουν το 500 προς ένα, αλλά με την παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα το ποσοστό προσεγγίζει τη μονάδα. Όσοι το γνώριζαν δεν προκάλεσαν την τύχη τους, αλλά επιδίωξαν έναν ακόπιαστο και γρήγορο πλουτισμό. Το θέμα μας είναι από πού να πιάσουμε την άκρη του νήματος;»
«Οι μεγαλύτερες υπερπόντιες εταιρείες στοιχημάτων βρίσκονται στη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη, αλλά και να επικοινωνήσω μαζί τους δύσκολα θα βρω άκρη, τους καλύπτει η νομοθεσία του απορρήτου. Αυτό που μπορώ να κάνω για την ώρα είναι να απευθυνθώ σε ένα φίλο μου αθλητικογράφο, αυτός έχει αρκετές άκρες που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν»
Ρίχνω σκεφτικός την πλάτη μου στη ράχη της καρέκλας και ανάβω τσιγάρο. Το ενδεχόμενο να κρύβεται ο Καρβελίδης πίσω από το θάνατο ενός ανθρώπου μου ξύνει τα σωθικά σα πεινασμένος γύπας. Μια ιδέα έρχεται ξαφνικά να με βγάλει από το αδιέξοδο των συλλογισμών μου.
«Δεν μου λες, ποια ήταν η προηγούμενη ομάδα του Καλάροφ;»
«Αν θυμάμαι καλά η Δυναμό Αγίας Πετρούπολης, αλλά μπορώ να το εξακριβώσω εύκολα»
«Καλώς, όσο εσύ θα ερευνάς το παρασκήνιο του στοιχηματισμού, εγώ θα τους ζητήσω να μας στείλουν το ιατρικό ιστορικό του παίχτη. Ξεκινάμε αμέσως, δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο!»
***
Το πρωινό της 4ης Σεπτεμβρίου η αποστολή του Πανιωνίου κατέλυσε σε κεντρικό ξενοδοχείο ώστε να προετοιμαστεί για τον επερχόμενο αγώνα της στα πλαίσια της 2ης αγωνιστικής του κυπέλλου Ελλάδος. Η κυρία Καρβελίδη, πρόεδρος του συλλόγου ορφανών παιδιών «Για το παιδί» παρέθεσε γεύμα στα παιδιά του ιδρύματος τα οποία θα έβγαιναν μαζί με τους ποδοσφαιριστές στη σέντρα του γηπέδου όπως όριζε το τελετουργικό της διοργάνωσης. Ήταν μια αξιέπαινη πρωτοβουλία, όπως ανέφερε το γραφείο τύπου της ΕΠΟ, τα παιδιά αυτά να γνωρίσουν τα είδωλα τους και να φωτογραφηθούν μαζί τους. Στις τέσσερις ακριβώς οι ομάδες εξήλθαν στον αγωνιστικό χώρο, λίγα λεπτά αργότερα ο διαιτητής σφύριξε την έναρξη του αγώνα. Στις τέσσερις και εικοσιδύο πρώτα λεπτά ο ρώσσος παίχτης των γηπεδούχων Μαξίμ Κολάροφ κατέρρευσε και το ίδιο απόγευμα επιβεβαιώθηκε ο θάνατος του. Το πόρισμα της ιατροδικαστικής έρευνας θα ολοκληρωθεί εντός δύο εβδομάδων.
Μελετώ ξανά και ξανά την αλληλουχία των γεγονότων προσπαθώντας να βρω μια έξοδο από τον λαβύρινθο, τα πάντα ωστόσο δείχνουν να ακολουθούν μια φυσιολογική διαδοχή που την διακόπτει εντελώς βίαια και ανεξήγητα ο θάνατος του Κολάροφ. Η συσκευή του φαξ αφυπνίζεται από τη νάρκη της και σαν ραπτομηχανή ξεκινάει να υφαίνει με το μελάνι την Α4 κόλλα που βγαίνει αργά και βασανιστικά από τη χαραμάδα. Την κρατώ στα χέρια μου δυσκολευόμενος να κρύψω τον ενθουσιασμό μου.Η λύση του μυστηρίου βρίσκεται στο περιεχόμενο της. Σηκώνω το τηλέφωνο και πληκτρολογώ το νούμερο του Ηλιάδη.
«Φέρε μου ο,τι στοιχεία κατάφερες να συγκεντρώσεις από την έρευνα σου και συνάντησε με στο γραφείο του Δασκαλόπουλου αύριο στις έντεκα ακριβώς!»
***
«Θέλεις να πεις ότι η γυναίκα του Καρβελίδη σκότωσε τον Κολάροφ;»
Με ρωτάει ο Δασκαλόπουλος συνοφρυωμένος από την εξέλιξη των γεγονότων.
«Εμέσως ναι, ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από πίσω κρύβεται ο άντρας της»
«Ας πάρουμε ξανά τα πράγματα από την αρχή τότε. Υποστηρίζεις ότι η απάντηση για τον θάνατο του ποδοσφαιριστή βρίσκεται στα έγγραφα που σου προσκόμισε η πρώην ομάδα του;»
«Ακριβώς. Μέσα σε αυτά υπάρχει και το πλήρες ιατρικό ιστορικό του. Συνήθως αν ο παίχτης έχει κάποιον παλιό σοβαρό τραυματισμό οι ομάδες προσπαθούν να το κρύψουν για να πετύχουν την υψηλότερη δυνατή τιμή στο μεταγραφικό παζάρι, λειτουργούν περίπου σαν έμποροι μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο ο Κολάροφ δεν υπέφερε από κάποιον τραυματισμό που να επηρέαζε τη χρηματιστηριακή του αξία αλλά μια πολύ σπάνια αλλεργία. Ήταν αλλεργικός στα μανιτάρια, κάτι που όλες οι ομάδες του γνώριζαν και διαμόρφωναν το διατροφικό πρόγραμμα στις ανάγκες του. Όλος τυχαίως στο γεύμα που παρέθεσε η κυρία Καρβελίδη στα πλαίσια της εκδήλωσης του ιδρύματος της τα μανιτάρια δεν έλλειπαν από κανένα πιάτο, μανιταρόπιτα, σαλάτα μανιταριών, κοτομπουκιές με σάλτσα μανιταριών»
«Για μια στιγμή, αυτό τι σχέση έχει μπορεί να έχει με τον Κολάροφ;»
«Ο Κολάροφ βγήκε στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας από το χέρι ένα από τα μικρά παιδιά που είχαν γευματίζει νωρίτερα και που, όπως γνωρίζετε, σπάνια χρησιμοποιούν μαχαιροπίρουνα. Πετυχαίνοντας το γκολ πανηγύρισε με τον τρόπο που συνήθιζε στα τελευταία ματς για να τιμήσει τον γιό που είχε γεννηθεί τρεις μήνες νωρίτερα. Βυζαίνοντας τον αντίχειρα του. Ο θάνατος του δεν προκλήθηκε από ανακοπή καρδιάς αλλά από αναφυλαξία, θα μπορούσε να ήταν ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας ή μια επαλήθευση απίθανων προγνωστικών, οι στοιχηματικές εταιρίες το εκτιμούσαν στο πεντακόσια προς ένα, ο Καρβελίδης από την άλλη είχε φροντίσει να γκανιοτάρει την απόδοση πολύ πιο ψηλά και πολύ περισσότερο να προδικάσει την αίσια γι΄αυτόν έκβαση της»
« Δεν θα του άξιζε κάτι καλύτερο από τη φυλακή, αλλά τα στοιχεία στηρίζονται περισσότερο σε εικασίες. Και μην ξεχνάς ότι διαθέτει άκρες παντού»
«Όχι αν εξασφαλίσουμε τη μαρτυρία του συναδέλφου που είχε αποσπαστεί στη φύλαξη του Καρβελίδη, επιπλέον η Ουέφα έχει ήδη ανοίξει το φάκελο για την υπόθεση. Δεν πρόκειται απλά για ένα παιχνίδι ύποπτου στοιχηματισμού, υπάρχει και νεκρός ποδοσφαιριστής. Οι αξιωματούχοι της δεν αστειεύονται και ήδη αναμένεται να φτάσει το πρώτο κλιμάκιο στην Αθήνα. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι και στο παρελθόν ο Καρβελίδης έχει κατηγορηθεί για στήσιμο αγώνων ένω για προηγούμενη, πρόσφατη υπόθεση του έχει διαταχθεί προκαρκτική εξέταση»
Παρεμβαίνει ο Ηλιάδης παραθέτοντας τις πληροφορίες του. Ο Δασκαλόπουλος μας κοιτάει εναλλάξ, στη συνέχεια βάζει ένα από τα γνωστά άφιλτρα τσιγάρα στο στόμα του και ξεφυσάει χολωμένος. Ξέρει τι τον περιμένει. Πίσω από τους λαγούς κρύβονται συνήθως μεγαλύτερα ψάρια. Και αυτό δεν του αρέσει καθόλου. Καθόλου όμως.
«Boss! Να σου δώσω ένα στανταράκι;»
Ο Ηλιάδης κάθεται απέναντι μου με τα πόδια στηριγμένα στην κόγχη του τραπεζιού ξεκοκαλίζοντας την αθλητική εφημερίδα. Αφήνω κατά μέρους τον Σιμενόν και στρέφω το βλέμμα μου πάνω του. Υποτίθεται ότι σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να τακτοποιήσουμε το αρχείο, αλλά έχουμε αποσυρθεί προ πολλού από τη φιλοδοξία να κερδίσουμε το βραβείο του δημοσίου υπάλληλου της χρονιάς.
«Για πέτα το ρε Ηλιάδη»
«Πανιώνιος-Σπάρτη 1-0, και το παιχνίδι να διακοπεί μετά το πρώτο εικοσάλεπτο»
«Απέκτησες μαντικές ικανότητες ξαφνικά;»
«Όχι, απλά ένας παλιός μου συνάδελφος έχει αποσπαστεί στη φύλαξη του Καρβελίδη, εκείνος μου έδωσε την πληροφορία»
«Μιλάς για τον γνωστό Καρβελίδη, τον παράγοντα που στήνει και ξεστήνει αγώνες σα να πρόκειται για συναυλιακες σκηνές»
«Ακριβώς»
«Ηλιάδη είσαι απαίσιος, προτιμώ να μείνω στο δρόμο, που λέει ο λόγος, παρά να βγάλω λεφτά από αυτό το παχύδερμο»
«Σε απόδοση 500 προς 1 πάντως εγώ θα βάλω κάτι ψιλά, πέντε μισθοί είναι αυτοί, όχι αστεία»
«Οκ, θα κάτσω τουλάχιστον να δω τον αγώνα μαζί σου για να διαπιστώσω τι έχει σκαρφιστεί το καθίκι αυτή τη φορά»
***
Αρκούν μόνο λίγα δευτερόλεπτα από την έναρξη του αγώνα για να καταλάβει κανείς ότι έχει στηθεί. Οι παίκτες της Σπάρτης σέρνονται και πουλάνε την μπάλα με την πρώτη ευκαιρία, το γκολ δεν αργεί να έρθει. Στη δεύτερη αντεπίθεση το νέο αστέρι του Πανιωνίου Μαξίμ Κολάροφ κατεβάζει την μπάλα στο ύψος της μικρής περιοχής και με ένα γυριστό πλασέ τη στέλνει στα δίχτυα, όμως αντί οι γηπεδούχοι να εκμεταλλευτούν το μομέντουμ κατεβάζουν ανεξήγητα στροφές δίνοντας την πρωτοβουλία στους αντιπάλους. Ο καιρός είναι αίθριος και οι λιγοστοί φίλαθλοι απέχουν αισθητά από τους θερμοκέφαλους χουλιγκάνους που ψάχνουν την πρώτη ευκαιρία για να εισβάλλουν μέσα. Αδυνατώ να φανταστώ πως ένα τέτοιο παιχνίδι μπορεί να διακοπεί. Ξαφνικά το στομάχι μου δένεται κόμπος. Ο Κολάροφ καταρρέει στη μέση του αγωνιστικού χώρου σα να τον έχουν πυροβολήσει. Το ιατρικό τιμ τρέχει με τον απινιδωτή προς το μέρος του και οι περισσότεροι παίχτες ξεσπούν σε λυγμούς.
«Αυτό είναι απίστευτο, απίστευτο!»
Φωνάζω προς τον Ηλιάδη που έχει μείνει άφωνος.
«Πάμε αυτή τη στιγμή στο γήπεδο, δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο!»
***
Περιμετρικά του γηπέδου επικρατεί πανδαιμόνιο, ασθενοφόρα, τηλεοπτικά συνεργεία περίεργοι και αστυνομικές δυνάμεις που προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη και να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη διακομιδή του παίχτη στο πλησιέστερο νοσοκομείο.Έξω από τα εκδοτήρια διασταυρώνομαι με τον διοικητή του τοπικού αστυνομικού τμήματος, παλιό μου γνώριμο από τα χρόνια μας στην Ακαδημία.
«Έχουμε νέα για την κατάσταση του;»
Τον ρωτάω.
«Ναι, και δεν είναι τα καλύτερα. Ο άνθρωπος κατέληξε»
«Ο Καρβελίδης που βρίσκεται;»
«Ο πρόεδρος του Πανιωνίου; Υποθέτω ακόμα στο γήπεδο, θα κάνει δηλώσεις στους δημοσιογράφους. Γιατί ρωτάς;»
«Τίποτα, απλά θα ήθελα να έχω μια κουβέντα μαζί του»
Το παρουσιαστικό του Καρβελίδη συνοψίζει περίφημα την αισθητική που επικρατεί στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρόκειται για έναν ψηλό, υπέρβαρο άντρα με προπετή κοιλιά που αρέσκεται να την επιδεικνύει ως τεκμήριο κύρους και εξουσίας. Περιστοιχίζεται συνήθως από τρεις άντρες που διαθέτουν τον ίδιο σωματότυπο αλλά και τις τεχνικές γνώσεις να τσακίσουν στο ξύλο οποιονδήποτε τους υποδείξει. Η αστυνομική μου ταυτότητα αποτελεί το μοναδικό διαβατήριο για να προσπελάσω τον κλοιό του. Με το που τον ζυγώνω με μετράει από την κορφή μέχρι τα νύχια χαρίζοντας μου ένα υποτιμητικό βλέμμα.
«Σε τι μπορώ να σας φανώ χρήσιμος;»
Με ρωτάει αφού σπεύδω να του συστηθώ.
«Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι υπήρξε αφύσικα μεγάλος στοιχηματισμός στο ενδεχόμενο να διακοπεί το παιχνίδι μετά το πρώτο εικοσάλεπτο»
Βλέπω το πρόσωπο του να σκοτεινιάζει και το βλέμμα του να με κεραυνοβολεί με ένα μείγμα μίσους και απέχθειας, μπορώ έυκολα να φανταστώ ποια θα ήταν η αντίδραση του αν δεν με προστάτευε η ιδιότητα μου.
«Άκου να δεις βρομόμπατσε, αυτή τη στιγμή μόλις έχασα τον καλύτερο παίχτη μου ηλίθιε! Ξέρεις πόσα λεφτά έδωσα για να τον φέρω στη Νέα Σμύρνη; Έχεις το θράσος να στέκεσαι μπροστά μου και να με θεωρείς ύποπτο για το θάνατο του;»
«Δεν θεωρώ εσάς ύποπτο κύριε Καρβελίδη, θεωρώ ύποπτο το θάνατο του παίχτη σας. Και οφείλω να εξετάσω όλες τις πτυχές αυτής της υπόθεσης»
«Φρόντισε μόνο μη βρεθείς στο δέλτα του Εύρου να κυνηγάς λαθρομετανάστες»
Μου απαντάει όλο νόημα και μου γυρίζει την πλάτη μαζί με τα πιθηκοειδή του αποχωρώντας.
***
«Δηλαδή εσύ περίμενες να σε πάρει με το σεις και με το σας;»
Μου λέει ο Ηλιάδης γελώντας καθώς ανοίγει την αθλητική εφημερίδα που έχει στο πρωτοσέλιδο της το τραγικό συμβάν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου